22 december 2021
6 december 2021
1 december 2021
Gouden Draak Margriet terug op Belfort in Ieper mét boodschap in de buik: zo komt de legende toch uit!
Sinds deze ochtend staat Draak Margriet
terug op het Belfort in Ieper. De draak werd onderzocht, gerestaureerd en in
een nieuw gouden kleedje gestopt. Ze kreeg ook een tekst mee in de buik met een
boodschap voor de Ieperlingen van de toekomst. Het beeld is het eerste stukje
van het Belfort dat volledig gerestaureerd is.
Deze ochtend werd Draak Margriet terug op
het Belfort in Ieper geplaatst. De draak kreeg een opfrisbeurt en een upgrade.
In de buik van de draak werd in een buisje een tekst van maximaal 280 tekens,
zoals een tweet, gestoken. De tekst van Ivan Vanherpe, gekend kroniekschrijver,
werd door het volk als winnende tweet verkozen.
Ieperling daar, op de schubben van mijn lijf voel je
de eelt van tijd, klauwen en krassen, verhalen van vechten en pijn. In mijn
blik lees je herstel en hoop, veerkracht van generaties, heropbouw, pijn en
kracht, trotse tentakels van strijd. Samen koesteren we elke steen van onze
stad.
"Het is een exacte replica van de
draak die in de 14e eeuw op ons befort prijkte", vertelt Emmily Talpe, de
burgemeester van Ieper:
"Ik ben al jaren bezig met de kroniek
van Ieper en die menselijke ervaring van de geschiedenis zit zo diep in mijn
genen dat alles intuïtief en spontaan op papier gekomen is", vertelt Ivan.
"De tekst bestaat uit twee componenten. Enerzijds zegt de draak dat je
naar zijn vel en zijn schubben moet kijken om zijn fysieke toestand te zien.
Alles wat hij heeft beleefd, aftakeling van de oorlog en gevechten. Anderzijds
zegt hij dat je in zijn ogen moet kijken, want daar zie je de mentaliteit van
de Ieperlingen. In het verleden hebben die altijd alles hersteld en bleven ze
hopen op een betere toekomst."
Zo komt de legende dat de draak Margriet
een boodschap in zich draagt, dan toch uit.
14 november 2021
"De Dokter" sluit zijn praktijk: Valentino Rossi zwaait na kwarteeuw aan de top af
Met een Ninja Turtle op zijn helm zette hij zijn eerste stapjes op het circuit, met 9 wereldtitels zwaait hij af. Na ruim 25 jaar aan de top zet Valentino Rossi vandaag in Valencia een punt achter zijn indrukwekkende carrière. Afscheid van een icoon van de MotoGP.
De
waanzinnige records van Valentino Rossi:
Met 26 seizoenen en 423 races kan Rossi
terugblikken op de langste carrière in de motorsport.
Tussen zijn eerste zege in de 125 cc-klasse
in 1996 en zijn laatste triomf in Nederland in 2017 zit 20 jaar en 311 dagen,
een record.
Rossi boekte 89 overwinningen in de 500 cc
en MotoGP, een pak meer dan Giacomo Agostini (68, maar wel 8 keer
MotoGP-kampioen) en Marc Marquez (57).
199 keer prijkte Rossi op het podium in de
MotoGP.
1999 250
cc Aprilia RS250
2001 500
cc Honda NSR500
2002 MotoGP Honda RC211V
2003 MotoGP Honda RC211V
2004 MotoGP Yamaha YZR-M1
2005 MotoGP Yamaha YZR-M1
2008 MotoGP Yamaha YZR-M1
2009 MotoGP Yamaha YZR-M1
11 november 2021
Wapenstilstand WO I 11-11-1918 'opdat we het niet vergeten'.
“In Vlaanderens velden bloeien de klaprozen
Tussen de kruisen, rij aan rij
die onze plek aangeven; en in de lucht
vliegen leeuweriken, nog steeds dapper zingend
ook al hoor je ze nauwelijks te midden van het kanongebulder
aan de grond.
Wij zijn de doden. Enkele dagen geleden
leefden we nog, voelden de dauw, zagen de zon ondergaan
beminden en werden bemind en nu liggen we
in Vlaanderens velden
Neem ons gevecht met de vijand weer op:
Tot u gooien wij, met falende hand
de toorts; aan u om haar hoog te houden
Als gij breekt met ons die sterven
zullen wij niet slapen, ook al bloeien de klaprozen
in Vlaanderens velden.”
John McCrae
Last Post Association Ieper - 11-11-2020
6 november 2021
28 oktober 2021
24 oktober 2021
20 oktober 2021
NIKON'S TWEEDE Z9-TEASER TOONT GEEN 8K-RECORDLIMIET EN MOGELIJK EERSTE BLIK OP NIKKOR Z 100-400MM-LENS
Na het uitbrengen van de eerste teaser voor
de Nikon Z9 vorige week, heeft Nikon nu een nieuwe teaser uitgebracht, die zijn
mogelijkheden voor het fotograferen van dieren in het wild laat zien. En hoewel
de teaser niet echt specificaties over de nieuwe camera onthult, lijkt het ook
de verwachte Nikkor Z 100-400mm-lens te plagen die naar verwachting dit jaar
zal worden aangekondigd.
Een ding dat we wel in de teaser zien, is
dat er geen 30 minuten filmlimiet is, en de video suggereert dat er ook geen
oververhittingsproblemen zijn, waarbij video-opname wordt weergegeven met de Z9
die 4320p (dat is 8K) tot een uur opneemt en twintig minuten - wat behoorlijk
indrukwekkend is in het midden van wat lijkt op sub-Sahara Afrika.
Hoewel er geen echte detailfoto's zijn van
de lens die in de video wordt getoond, is het zeker niet iets dat al op de
markt bestaat. Er wordt geen F-naar-Z-adapter gebruikt en het lijkt erop dat er
een vorm van weergave bovenop de lens is, wat betekent dat het geen
F-vattinglens is en dat het er niet uitziet als een van de Nikon Z-telelenzen
die momenteel op de lijst staan. Nikon-website – en hij is veel groter dan de
Nikkor Z 70-200mm f/2.8
Bovendien is het duidelijk niet de enige
nieuwe Nikon Z-lens dit jaar, omdat ze vandaag de nieuwe Nikon 18-140 mmf/3.5-5.6-lens voor DX Z-camera's hebben aangekondigd .
Verder vertelt de teaser ons niet zo veel
over de camera, maar met nog twee te gaan, betekent dit dat we waarschijnlijk
over ongeveer drie weken een officiële aankondiging zullen krijgen.
11 oktober 2021
29 september 2021
Op zoek naar ALFRED ÜBELACKER Oberleutnant
Op 25 juli 1915 werd een vliegtuig neergeschoten door de Britse piloot Lanoe Hawker, ten oosten van de legendarische Hill 62. In het begin van de Eerste Wereldoorlog waren vuurwapens niet gebruikelijk in vliegtuigen. Soms probeerden piloten op elkaar te schieten met geweren en pistolen, maar meestal was dit te moeilijk en nutteloos. Lanoe Hawker zet een Lewis Gun op de zijkant van zijn vliegtuig en schiet schuin naar voren en opzij, zodat het de bladen van zijn eigen propeller niet kan beschadigen.
Op 25 juli 1915 vlogen drie Duitse vliegtuigen boven Geallieerd gebied.
Hawker vloog alleen, met de Bristol Scout 1611, maar nam het op tegen alle drie. Het eerste vliegtuig waarop hij probeerde te schieten bleek naar beneden te draaien, maar het is niet zeker of het is neergestort.
Hij raakte met succes het tweede en dwong hem een noodlanding te maken. Het derde Duitse vliegtuig was een Albatros C-type (gewapend tweezits verkenningsvliegtuig) van Flieger-Abteilung 3 en bemand door Oberleutnant Alfred Übelacker (Pilot) en Hauptmann Hans Roser (Observer) had minder geluk het werd neergeschoten en viel brandend en rokend uit de lucht. Hans Roser viel (of sprong, dit is niet duidelijk) uit het vliegtuig en viel op de grond. Sommige rapporten zeggen dat hij levend werd gevangen en later stierf, maar dit is uiterst onwaarschijnlijk aangezien hij van meer dan duizend meter viel.
Nieuwsgierig geworden na een bezoek aan het graf van
Hans Roser wat er bekend is van de piloot ALFRED ÜBELACKER van het neergeschoten vliegtuig en
zijn eventuele laatste rustplaats.
Het graf van Hans Roser bevindt zich op de begraafplaats Sanctuary Wood Cemetery.
Hans Roser
is de enige Duitser die begraven ligt op de Sanctuary Wood Cemetery. Het is een vierkante grafsteen, alle andere grafstenen hebben een boog vorm.
Hij was lid
van een van de Feldflieger Abteilung verkenningseenheden verbonden aan een
Duitse legereenheid, met de rang van Fliegerhauptmann.
Geboren 29
maart 1893 Marburg
Overlijden
25 juli 1915 (22 jaar) Ieper
Maar van Oberleutnant Alfred Übelacker (Pilot) is er geen graf? Verschillende databases geraadpleegd: NAAM ONBEKEND?
25.7.1915
SANCTUARY WOOD: Duits vliegtuig
neergeschoten en waarnemer viel voor onze loopgraven.
Geen
vermelding in het oorlogsdagboek [WO/95/2694]
“We
brachten nog zes dagen door in Strong Posts in Sanctuary Wood en Maple Copse ,
waarin een vijandelijk vliegtuig in vlammen werd neergehaald. Dit werd door de
Archies als slachtoffer opgeëist, maar omdat de benzinetank op negen plaatsen
door kogels was geperforeerd, werd hun claim afgewezen.
Het was een
interessant gezicht voor degenen die de gebeurtenis zagen - de eerste
rookuitbarsting, de waarnemer die zichzelf naar buiten wierp, het grootste deel
van de weg viel als een gedeeltelijk leeggelopen ballon (zijn regenjas hield de
lucht vast), de bult toen hij toesloeg de grond, het zwaaien van de machine
toen deze draaide om in de open lucht te landen door Maple Copse, en de
perfecte landing, waarvan het duidelijk was dat de piloot bij bewustzijn was
toen de grond werd bereikt. Binnen een paar seconden na de landing barstten
drie vijandelijke granaten direct boven het vliegtuig, klaarblijkelijk bedoeld
voor een verwachte toestroom van nieuwsgierigen.
De verkoolde overblijfselen van de piloot
werden verwijderd, toen het vuur was uitgebrand, en samen met de stoffelijke
resten van de waarnemer begraven op de begraafplaats aan de oostkant van het
bos. Het lichte
machinegeweer waarmee het vliegtuig was uitgerust, is teruggevonden en bevindt
zich nu in Derby.”
[1/5e
Sherwood Foresters]
Het Duitse
vliegtuig was een Albatros C-type (gewapend tweezits verkenningsvliegtuig)
van Flieger-Abteilung 3 en bemand
door Oberleutnant Alfred Übelacker (Pilot) en Hauptmann Hans Roser (Observer).
In februari
ontvingen ze een bedankbrief van FRAU ROSER , echtgenote van KAPITEIN ROSER
die op 25 juli 1915 uit een Duits vliegtuig door SANCTUARY WOOD was gevallen en
door het BATTALION werd begraven, nadat zijn vlieginsigne naar zijn weduwe was
gestuurd.
De overwinning werd toegeschreven aan Captain Lanoe Hawker van No. 6 Sqn RFC die vloog in Bristol Scout 1611. Hij had een onbeslist gevecht gehad met een ander Duits vliegtuig en had eerder diezelfde avond ook een Albatros C-type neergeschoten; dit waren de tweede en derde overwinningen van zijn uiteindelijke aantal van zeven.
Albatros C-type
Lanoe George Hawker
Hij werd onderscheiden met het Victoria Cross voor zijn heldendaden op 25 juli 1915.
Oorlogskabinet, 24 augustus 1915.
Zijne Majesteit de KONING is verheugd het
Victoria Cross toe te kennen aan de hieronder genoemde officieren,
onderofficier en man, als erkenning voor hun meest opvallende moed en
plichtsbetrachting in het veld:
War Office, 24th August 1915.
His Majesty the KING has been graciously pleased to award the Victoria Cross to the undermentioned Officers, Non-commissioned Officer and man, in recognition of their most conspicuous bravery and devotion to duty in the field:—
Captain Lanoe George Hawker, D.S.O., Royal Engineers and Royal Flying Corps.
For most conspicuoius bravery and very great ability on 25th July, 1915.
Majoor LG Hawker VC sneuvelde later in een gevecht met Manfred von Richthofen op 23 november 1916.
Contact opgenomen met IN FLANDERS FIELD MUSEUM:
|
Beste François,
Dank voor uw mail en ons hierop attent te maken.
Wat een interessant en merkwaardig geval.
Übelacker staat inderdaad niet in de Namenlijst – wel een andere, maar niet Alfred – maar ik vind hem ook in geen enkele andere database (die ik ken) terug: niet in Volksbund, niet in de Vermisstenliste, niet bij Frontflieger, …
Een mogelijke verklaring zou zijn dat er wel heel erg weinig ‘stoffelijk overschot’ over was, dat dit ter plekke werd begraven en dat het graf in de loop van de oorlog vernield werd, en dat in de periode van de naoorlogse opruiming en inrichting van de begraafplaatsen in eerste instantie minder aandacht voor Duitse slachtoffers was. Bovendien was Übelacker in geallieerd gebied terechtgekomen, waardoor hij waarschijnlijk niet in de doorgaans zeer secure Duitse registratie is terechtgekomen. Maar dan zou je verwachten dat het thuisfront naar hem vraagt, en dat dit enig spoor heeft nagelaten …
Kortom, veel vragen, weinig antwoorden voorlopig.
Dit verdient verder onderzoek, al lijkt het me niet evident waar te beginnen.
Met vriendelijke groeten, Pieter.
15-09-2021
Hallo
Pieter,
Bedankt om het te bekijken en voor de reactie. Inderdaad veel vragen. Ben nog verder aan het zoeken geweest en Alfred Übelacker nu toch teruggevonden in een database!
Met vriendelijke groeten, Francis.
Angehörige der deutschen Fliegertruppe 1914 - 1918
Pieter,
Zoals je in
een vorige mail schreef:
"Een mogelijke verklaring zou zijn dat er wel heel erg weinig ‘stoffelijk overschot’ over was, dat dit ter plekke werd begraven en dat het graf in de loop van de oorlog vernield werd, ".
Zou dat wel eens de verklaring kunnen zijn dat
het graf verdwenen is.
Heb het volgende gevonden:
Sanctuary
Wood, Zillebeke.
“Démi-Repos”
voor de Fransen was de scène van harde gevechten in september 1915 en het
centrum van de slag van “slag van Mount Sorrel” van 2 tot 13 juni 1916, wanneer
de 3e Canadese divisie achteruit gedreven werd en de 1e Canadese divisie het geleden
terreinverlies gedeeltelijk herstelde.
De reeds
aangelegde graven werden in juni 1916 bij gevechten om Hill 60 door
granaatvuur vernietigd.
Bron: België in oorlog 23. De militaire begraafplaatsen van W.O. I in Vlaanderen, Michel VANSUYT & Michel VAN DEN BOGAERT. Deel 1: Ieper, Sint-Jan, Zillebeke. Uitgeverij De Krijger. ISBN 90-72547-98-5
Met vriendelijke groeten, Francois.
27 augustus 2021
NIKON BEHAALT VIER ONDERSCHEIDINGEN TIJDENS DE EISA AWARDS 2021-2022
Amsterdam, 17 augustus 2021: Vandaag kondigt Nikon met trots aan dat vier van haar producten tijdens de EISA Awards 2021-2022 succesvol zijn geweest. De Nikon Z 6II-systeemcamera ontving de onderscheiding 'Advanced Camera' en de Nikon Z 5 won de onderscheiding 'Best Buy Camera'. Een aantal NIKKOR-objectieven zegevierde ook: de NIKKOR Z MC 50mm f/2.8 nam als beste de onderscheiding 'Macro Lens' mee naar huis, terwijl de NIKKOR Z 70-200mm f/2.8 VR S als beste uit de bus kwam in de categorie 'Professional Telephoto Zoom Lens'.
MEER LEZEN KLIK HIER
21 augustus 2021
Een ontmoeting in Ieper. De Piotten.
Foto's genomen in Zillebeke op HILL 62. Met op de achtergrond de stad Ieper.
Fotografie: Swa Vleminckx© 2021
17 augustus 2021
Een duivelsei of een heksenei
Een duivelsei of een heksenei is het oorspronkelijk vruchtlichaam van de stinkzwammen. Uit het duivelsei komt de paddenstoel tevoorschijn.
In het volksgeloof sprak men van duivelsei omdat de stinkzwam plotseling eieren legt. Door dat 'plotselinge' spreekt men van duivelseieren. De duivel zou ze hebben neergelegd.
1 augustus 2021
129 ‘oorlogsgezichten’ van kunstenaar Jan Fieuw prijken in schaduw van IJzertoren
Jan Fieuw is terecht trots dat hij zijn werk mag tentoonstellen in Diksmuide. © Henk Deleu
Na een
eerste halte in Zonnebeke heeft herdenkingskunstaar Jan Fieuw zondag in de
schaduw van de IJzertoren in Diksmuide zijn tentoonstelling Faces of War
geopend. De expo bestaat uit 129 balken waarin een gezicht is uitgekapt:
evenveel als er landen zijn waarvan er tijdens WO I in onze contreien inwoners
zijn omgekomen. “Ik ben Diksmuide heel dankbaar dat ik hier mag staan.”
Kunstenaar
Jan Fieuw uit Poelkapelle is de man achter onder meer ‘A Message in a Poppy’,
waarbij de artiest klaprozen maakt van restjes oorlogsmunitie, bedoeld als
tastbaar eerbetoon voor familie van gesneuvelde soldaten. Voor zijn project
Faces of War ging hij op zoek naar houten palen afkomstig van smalsporen uit WO
I. Dat hout werd na de oorlog door boeren gerecupereerd. De landbouwers zetten
er onder meer hun weiden mee af. In totaal maakte Jan niet minder dan 129
balken voor zijn project. Dat getal verwijst naar de landen die betrokken
raakten in het conflict.
Frankrijk
Het werk
van Jan was eerder te zien voor het Memorial Museum Passchendaele 1917 in
Zonnebeke. De stad Diksmuide pikte het werk op en geeft Jan Fieuw nu de kans om
Faces of War ook bij hen tentoon te stellen, pal in de schaduw van de
IJzertoren. “We zijn bijzonder vereerd, omdat de beklijvende tentoonstelling
die Jan en zijn medewerkers hebben opgebouwd hier de komende twee maanden zal
te zien zijn”, zegt Paul De Belder, voorzitter Museum aan de IJzer. “Exact 10
jaar geleden werd deze plek uitgeroepen tot memoriaal van de Vlaamse
ontvoogding en vrede. Ik denk dat er niets boven de expo van Jan gaat om deze
verjaardag passend te vieren onder onze vredestoren.”
De
tentoonstelling is tot en met 3 oktober te bezoeken aan het Museum van de
IJzer, maar zal later worden opgesteld in Ieper. De kans bestaat dat Faces of
War in Frankrijk zal te zien zijn.
Faces of War bestaat uit 129 houten palen waarin een gezicht is uitgekapt. © Henk Deleu
27 juli 2021
Waterleliehaantje (Galerucella nymphaeae)
Waterleliehaantje (Galerucella nymphaeae)
Het Waterleliehaantje Galerucella nymphaeae is een langgerekte, geelbruine kever met een grijzige bovenzijde.
Hij meet tot 8 mm en komt voor van mei tot augustus.
Hij leeft op de bladeren van de Witte Waterlelie Nymphaea alba in vijvers en sloten.
De soort vertoont sympatrische soortvorming via de waardplant.
De drijvende bladeren van gele plomp en waterlelie zijn zelden egaal groen. Ze krijgen vaak de slingerende vraatsporen van het waterleliehaantje.
Uit de vuilgrijs geworden eitjes kruipen zwarte larven, die drie
keer vervellen en uiteindelijk acht tot tien millimeter lang zijn.
Abonneren op:
Posts (Atom)