Waterleliehaantje (Galerucella nymphaeae)

 

Waterleliehaantje (Galerucella nymphaeae) 

Het Waterleliehaantje Galerucella nymphaeae is een langgerekte, geelbruine kever met een grijzige bovenzijde.

Hij meet tot 8 mm en komt voor van mei tot augustus.

Hij leeft op de bladeren van de Witte Waterlelie Nymphaea alba in vijvers en sloten. 

De soort vertoont sympatrische soortvorming via de waardplant.

De drijvende bladeren van gele plomp en waterlelie zijn zelden egaal groen. Ze krijgen vaak de slingerende vraatsporen van het waterleliehaantje.

Plantenetertjes hebben blijkbaar een voorkeur voor verse blaadjes. Zodra bladknoppen openspringen, liggen allerlei vegetariërs op de loer om het eiwitrijke blad op te peuzelen. Dit principe geldt ook voor waterplanten. Zelfs bij de gele plomp en de witte waterlelie blijven de bladeren zelden onaangeroerd. Zodra een nieuw blad aan het wateroppervlak komt, is er een grote kans dat een waterleliekever het ontdekt en dan legt hij er tien à vijftien witte eitjes op. De kevereitjes hebben pakweg vijf tot tien dagen om te rijpen, afhankelijk van de temperatuur en de hoeveelheid zonnestraling. 

Uit de vuilgrijs geworden eitjes kruipen zwarte larven, die drie keer vervellen en uiteindelijk acht tot tien millimeter lang zijn.

Foto's: Swa Vleminckx © 2021

 

Wereldprimeur: deze kever kan ondersteboven onder water lopen

In Australië is voor de eerste keer ooit een kever waargenomen die ondersteboven onder het water kan lopen. Het was een wetenschapper die het beestje per toeval ontdekte. Mogelijk wil de kever met deze unieke manier van lopen, ontkomen aan roofdieren.

Het was de doctoraatsstudent John Gould die de kever per ongeluk ontdekte tijdens een kikkeronderzoek in de ‘Watagan Mountains’. Gould was aandachtig een waterplas aan het bestuderen - op zoek naar kikkervisjes - toen hij opeens een soort zwemmend insect zag. Pas ogenblikken daarna besefte hij dat het om een kever ging die onder het wateroppervlak aan het lopen was.

“Op het moment dat ik realiseerde dat de kever zich over de onderkant van het wateroppervlak voortbewoog, wist ik dat ik iets heel bizars had gevonden”, vertelde Gould aan WordsSideKick.com. “De kever liep met gemak nonchalant langs de onderkant van het wateroppervlak terwijl hij ondersteboven was.”

Ook kon het beestje blijven rusten tegen het oppervlak, alsof het tegen een ruit aanzat: “Dat betekent dat het aan het wateroppervlak kan blijven zonder energie te verbruiken. Dit in tegenstelling tot grote dieren die over het wateroppervlak bewegen, zoals hagedissen, die moeten blijven rennen om niet door het oppervlak te zinken.”

Hoe?

Het team van Gould vermoedt dat de luchtbel die op de buik van de kever zit, de reden is dat het dier zo’n unieke prestatie kan leveren. Met de luchtbel zou het beestje zichzelf naar het wateroppervlak kunnen duwen. Bovendien heeft de kever kleine, haarachtige uitsteeksels die nog meer luchtbellen kunnen creëren. Daardoor kan het zich voortbewegen over het water “zonder de oppervlaktespanning van het water te doorbreken”, en dus te ‘vallen’.

Verder onderzoek is nodig om deze denkwijze te bevestigen. Waarom de kever zo'n acrobatische stunten uithaalt is ook nog niet duidelijk. Wetenschappers vermoeden dat het insect vooral gevaarlijke roofdieren op de bodem van de poel wil vermijden.

 

Foto's: Swa Vleminckx©

Na 103 jaar krijgt soldaat Peacefull correcte naam

Foto: Swa Vleminckx

Net buiten Ieper, omringd door grachten en bomen, ligt Bedford House Cemetery – één van de 175 CWGC begraafplaatsen en monumenten in de Westhoek die herinnert aan de onmetelijke impact van de Eerste Wereldoorlog achtergelaten in de streek. Tussen de vele rijen oorlogsslachtoffers ligt hier ook Private Peacefull begraven, gestorven op 4 juni 1915 en de inspiratie achter het verfilmde boek ‘Private Peaceful’ van Britse auteur Michael Morpurgo (ook bekend van het verfilmde boek “War Horse”). Na het ontdekken van een spelfout in de naam, kreeg de soldaat 103 jaar na zijn overlijden in het bijzijn van zijn familie een nieuwe grafsteen op 27 juli 2018.

Auteur Michael Morpurgo knielt aan de grafsteen van Private Peacefull. - © CWGC - Bedford House Cemetery

Het jeugdboek door schrijver Morpurgo vertelt het verhaal van twee broers Thomas en Charlie die streden in de loopgravenoorlog. Nadat Charlie niet gehoorzaamd aan zijn officier om bij zijn gewonde broer te blijven in het Niemandsland, wordt hij beschuldigd van lafheid en geëxecuteerd. Het historische fictie verhaal wil de gruwel vertellen van het lot van zo’n 300 Gemenebest lotgenoten die in realiteit hetzelfde lot ondergingen tijdens de oorlog. Vandaag is het boek een vaste waarde in het Britse onderwijs en wordt het graf te Bedford House Cemetery door duizenden bezoekers bezocht.

Meer dan 100 jaar na zijn dood, blijkt dat de naam Peaceful (met enkele ‘L’), zoals aangegeven op de grafsteen en in het boek, nooit bestaan heeft. De soldaat die als inspiratie diende van dit oorlogsverhaal, heet in realiteit Thomas Samuel Henry Peacefull (met dubbele ‘L’).

De spellingsfout kwam aan het licht wanneer Private Peacefull’s achternicht, Maxine Keeble, na onderzoek de auteur aanschreef om deze fout te melden. De CWGC deed daaropvolgend het nodige werk om het archief en de grafsteen aan te passen zodat de soldaat op correcte wijze tot in de eeuwigheid kan worden herdacht.

Op 27 juli 2018 vond dan ook de herinwijdignsplechtigheid plaats om deze fout te herstellen. In aanwezigheid van Private Peacefull’s familie en auteur Morpurgo werd de grafsteen geplaatst door personeel van de Commonwealth War Graves Commission geplaatst. Daarna volgde een inhuldigingsceremonie. Michael Morpurgo las de Exhortation en Maxine Keeble las John McCrae’s gedicht ‘In Flanders Fields’. De plechtigheid werd afgesloten met een kransneerlegging en het blazen van de Last Post.

CWGC werkmannen (rechts) plaatsen de nieuwe grafsteen van Private Peacefull in het bijzijn van zijn familieleden. © CWGC - Bedford House Cemetery.

Foto's: Swa Vleminckx© 2021

De boeken van Michael Morpurgo kunnen evengoed gelezen worden door volwassenen als door jongeren. Het boek werd vertaald in het Nederlands en kreeg de titel: ‘Soldaat Peaceful’. In 2012 werd de roman verfilmd.

Private Peaceful (2012) Drama | 100 minuten

Oorsprong: Verenigd Koninkrijk Geregisseerd door: Pat O'Connor

Met onder meer: Jack O'Connell, George MacKay en Richard Griffiths

"Divided by love - United by war."

IN HET SPOOR VAN GEORGES GUYNEMER

 Wanneer Guynemer in juli 1917 naar de Ypres Salient komt om aan de Derde Slag bij Ieper – la bataille des Flandres –  deel te nemen, is hij met 48 luchtoverwinningen reeds een beroemdheid. Boven Vlaanderen haalt hij nog eens vijf vijandelijke vliegtuigen neer, tot die fatale 11 september 1917 … Guynemer wordt boven Poelkapelle neergehaald, hoogstwaarschijnlijk door de Duitse piloot Kurt Wissemann. Door aanhoudende bombardementen wordt zijn lichaam nooit teruggevonden. Ook tegenstrijdige verklaringen maken van zijn dood een mysterie en van de man zelf een legende.

In het centrum van Poelkapelle wordt op 8 juli 1923 een monument ingehuldigd ter nagedachtenis van de legendarische neergestorte Franse vliegenier. Dit monument is een eerbetoon aan de Franse piloot Georges Guynemer. Een ooievaar siert de top van het monument en verwijst daarmee naar het ‘Escadrille des Cigognes’, de eenheid waartoe Guynemer behoorde.

Guynemerplein - 8920 Poelkapelle (Langemark-Poelkapelle)

Guynemerpaviljoen

"Het paviljoen gelegen in de westhoek vertelt het verhaal over een Franse luchtpiloot van de eerste Wereledoorlog genaamd Georges Guynemer, maar eveneens dat van tal van andere piloten, vriend en vijand. 

En blikvanger van het paviljoen is uiteraard de replica van de Morane- Saulnier waarvan je de technische aspecten tot in detail van dicht bij kan ontdekken.

Brugseweg 126-128 - 8920 Poelkapelle (Langemark-Poelkapelle)

De dood van Guynemer is tot op vandaag een raadsel. Zijn vliegtuig en lichaam werden nooit teruggevonden, ondanks de vele zoekacties en hedendaagse technologie. Vooral in de jaren zestig kwamen veel  verhalen naar boven, maar de tientallen tegenstrijdige verklaringen waren toen ofwel oncontroleerbaar of leidden tot een dood spoor en zo blijft dit een onopgelost mysterie.

Nog een vervolg op komst....Drie Grachten, Carrefour des Roses, Franse militaire begraafplaats Saint Charles de Potyze, Monument aux Soldats Français, Franse militaire begraafplaats "Ossuaire français" Kemmel !