27 juni 2016

De karperluis (Argulus foliaceus)

De karperluis (Argulus foliaceus) waargenomen en gefotografeerd tijdens een fotosessie voor een artikel van de tiendoornige stekelbaars (Pungitius pungitius).



Pungitius pungitius met Argulus foliaceus (foto's: Swa Vleminckx).
De karperluis is een parasitaire kreeftachtige die voornamelijk wordt aangetroffen op de brokaatkarper en goudvissen, maar ook op andere zoetwatervissen. Het is een afgeplat en schijfvormig kreeftje waarvan volwassen exemplaren een diameter kunnen bereiken van 10 mm. Het is een veel voorkomende parasiet. De luis hecht zich vast aan de huid of de vinnen en kan ook de kieuwen aantasten. Zowel de larven als de volwassenen exemplaren beschikken over een stekel met giftklieren tussen de ogen. Ze prikken door de huid van de vis en zuigen bloed als voedsel. Karperluizen kunnen zoveel irritatie veroorzaken dat vissen zich gaan schuren en zelfs uit het water springen. Op de plaatsen waar de karperluis de huid heeft doorboord, verschijnen roodachtige ontstekingen die, indien ze niet verzorgd worden, kunnen lijden tot secundaire infecties. In warm water kunnen karperluizen zich vlug vermenigvuldigen. Ze overleven zonder problemen de winter. 
De cyclus.
Volwassen luizen doorboren de huid van de vis en zuigen zich vast met zuignappen. Volwassen wijfjes zullen de vis verlaten om eitjes te leggen. Ze planten zich voort boven 15 °C en leggen ongeveer 300 eitjes op een steen of waterplanten. Deze eitjes worden gelegd in lange dunne witte koordjes, meestal op harde voorwerpen, tot zelfs glas. Na drie tot vier weken komt de larve te voorschijn en begint aan zijn groeicyclus. Ze zoeken zo vlug mogelijk een gastheer. Volwassen karperluizen kunnen vijftien dagen zonder gastheer overleven. 
De behandeling in een aquarium gebeurt best met JBL Aradol Plus 250

Geen opmerkingen:

Een reactie posten