De sculpturen van Bea van Dorpe (1944) ontstaan uit een gevoel van enerzijds geestelijke vrijheid en anderzijds van vormelijke gebondenheid. Haar menselijke wezens lijken door lava zoals te 'Pompei' vereeuwigd te zijn. Zij dragen de herinnering in zich aan een vergeten, overwonnen beschaving.
Bea van Dorpe maakt mensen die reeds eeuwen beschaving achter zich hebben, die het allemaal al gezien en doorgemaakt hebben en erover nadenken. De samenhang tussen vorm en inhoud, geest en lichaam, ontstaat uit de oermaterie van aarde en steen.
Bea van Dorpe geeft er de voorkeur aan haar beelden in een groep tentoon te stellen. Niet de oermens geeft zij vorm, maar de klassieke mens, de filosoof, die door contact met zijn zielsverwanten het sublieme kent, het mysterie van de menselijke geest en die de werkelijkheid ordent en zoekt te begrijpen. Hart en geest, vlees en ziel zijn in deze sculpturen tot eenheid gesmeed.
De sculpturen van Bea van Dorpe (1944) ontstaan uit een gevoel van enerzijds geestelijke vrijheid en anderzijds van vormelijke gebondenheid. Haar menselijke wezens lijken door lava zoals te 'Pompei' vereeuwigd te zijn. Zij dragen de herinnering in zich aan een vergeten, overwonnen beschaving.
Bea van Dorpe maakt mensen die reeds eeuwen beschaving achter zich hebben, die het allemaal al gezien en doorgemaakt hebben en erover nadenken. De samenhang tussen vorm en inhoud, geest en lichaam, ontstaat uit de oermaterie van aarde en steen.
Bea van Dorpe geeft er de voorkeur aan haar beelden in een groep tentoon te stellen. Niet de oermens geeft zij vorm, maar de klassieke mens, de filosoof, die door contact met zijn zielsverwanten het sublieme kent, het mysterie van de menselijke geest en die de werkelijkheid ordent en zoekt te begrijpen. Hart en geest, vlees en ziel zijn in deze sculpturen tot eenheid gesmeed.
Bea van Dorpe maakt mensen die reeds eeuwen beschaving achter zich hebben, die het allemaal al gezien en doorgemaakt hebben en erover nadenken. De samenhang tussen vorm en inhoud, geest en lichaam, ontstaat uit de oermaterie van aarde en steen.
Bea van Dorpe geeft er de voorkeur aan haar beelden in een groep tentoon te stellen. Niet de oermens geeft zij vorm, maar de klassieke mens, de filosoof, die door contact met zijn zielsverwanten het sublieme kent, het mysterie van de menselijke geest en die de werkelijkheid ordent en zoekt te begrijpen. Hart en geest, vlees en ziel zijn in deze sculpturen tot eenheid gesmeed.
Foto: Swa Vleminckx - 2018 Meise Plantentuin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten