Op 25 juli 1915 werd een vliegtuig neergeschoten door de Britse piloot Lanoe Hawker, ten oosten van de legendarische Hill 62. In het begin van de Eerste Wereldoorlog waren vuurwapens niet gebruikelijk in vliegtuigen. Soms probeerden piloten op elkaar te schieten met geweren en pistolen, maar meestal was dit te moeilijk en nutteloos. Lanoe Hawker zet een Lewis Gun op de zijkant van zijn vliegtuig en schiet schuin naar voren en opzij, zodat het de bladen van zijn eigen propeller niet kan beschadigen.
Op 25 juli 1915 vlogen drie Duitse vliegtuigen boven Geallieerd gebied.
Hawker vloog alleen, met de Bristol Scout 1611, maar nam het op tegen alle drie. Het eerste vliegtuig waarop hij probeerde te schieten bleek naar beneden te draaien, maar het is niet zeker of het is neergestort.
Hij raakte met succes het tweede en dwong hem een noodlanding te maken. Het derde Duitse vliegtuig was een Albatros C-type (gewapend tweezits verkenningsvliegtuig) van Flieger-Abteilung 3 en bemand door Oberleutnant Alfred Übelacker (Pilot) en Hauptmann Hans Roser (Observer) had minder geluk het werd neergeschoten en viel brandend en rokend uit de lucht. Hans Roser viel (of sprong, dit is niet duidelijk) uit het vliegtuig en viel op de grond. Sommige rapporten zeggen dat hij levend werd gevangen en later stierf, maar dit is uiterst onwaarschijnlijk aangezien hij van meer dan duizend meter viel.
Het graf van Hans Roser bevindt zich op de begraafplaats Sanctuary Wood Cemetery.
Hans Roser
is de enige Duitser die begraven ligt op de Sanctuary Wood Cemetery. Het is een vierkante grafsteen, alle andere grafstenen hebben een boog vorm.
Hij was lid
van een van de Feldflieger Abteilung verkenningseenheden verbonden aan een
Duitse legereenheid, met de rang van Fliegerhauptmann.
Geboren 29
maart 1893 Marburg
Overlijden
25 juli 1915 (22 jaar) Ieper
25.7.1915
SANCTUARY WOOD: Duits vliegtuig
neergeschoten en waarnemer viel voor onze loopgraven.
Geen
vermelding in het oorlogsdagboek [WO/95/2694]
“We
brachten nog zes dagen door in Strong Posts in Sanctuary Wood en Maple Copse ,
waarin een vijandelijk vliegtuig in vlammen werd neergehaald. Dit werd door de
Archies als slachtoffer opgeëist, maar omdat de benzinetank op negen plaatsen
door kogels was geperforeerd, werd hun claim afgewezen.
Het was een
interessant gezicht voor degenen die de gebeurtenis zagen - de eerste
rookuitbarsting, de waarnemer die zichzelf naar buiten wierp, het grootste deel
van de weg viel als een gedeeltelijk leeggelopen ballon (zijn regenjas hield de
lucht vast), de bult toen hij toesloeg de grond, het zwaaien van de machine
toen deze draaide om in de open lucht te landen door Maple Copse, en de
perfecte landing, waarvan het duidelijk was dat de piloot bij bewustzijn was
toen de grond werd bereikt. Binnen een paar seconden na de landing barstten
drie vijandelijke granaten direct boven het vliegtuig, klaarblijkelijk bedoeld
voor een verwachte toestroom van nieuwsgierigen.
De verkoolde overblijfselen van de piloot
werden verwijderd, toen het vuur was uitgebrand, en samen met de stoffelijke
resten van de waarnemer begraven op de begraafplaats aan de oostkant van het
bos. Het lichte
machinegeweer waarmee het vliegtuig was uitgerust, is teruggevonden en bevindt
zich nu in Derby.”
[1/5e
Sherwood Foresters]
Het Duitse
vliegtuig was een Albatros C-type (gewapend tweezits verkenningsvliegtuig)
van Flieger-Abteilung 3 en bemand
door Oberleutnant Alfred Übelacker (Pilot) en Hauptmann Hans Roser (Observer).
In februari
ontvingen ze een bedankbrief van FRAU ROSER , echtgenote van KAPITEIN ROSER
die op 25 juli 1915 uit een Duits vliegtuig door SANCTUARY WOOD was gevallen en
door het BATTALION werd begraven, nadat zijn vlieginsigne naar zijn weduwe was
gestuurd.
De overwinning werd toegeschreven aan Captain Lanoe Hawker van No. 6 Sqn RFC die vloog in Bristol Scout 1611. Hij had een onbeslist gevecht gehad met een ander Duits vliegtuig en had eerder diezelfde avond ook een Albatros C-type neergeschoten; dit waren de tweede en derde overwinningen van zijn uiteindelijke aantal van zeven.
Oorlogskabinet, 24 augustus 1915.
Zijne Majesteit de KONING is verheugd het
Victoria Cross toe te kennen aan de hieronder genoemde officieren,
onderofficier en man, als erkenning voor hun meest opvallende moed en
plichtsbetrachting in het veld:
War Office, 24th August 1915.
His Majesty the KING has been graciously pleased to award the Victoria Cross to the undermentioned Officers, Non-commissioned Officer and man, in recognition of their most conspicuous bravery and devotion to duty in the field:—
Captain Lanoe George Hawker, D.S.O., Royal Engineers and Royal Flying Corps.
For most conspicuoius bravery and very great ability on 25th July, 1915.
Majoor LG Hawker VC sneuvelde later in een gevecht met Manfred von Richthofen op 23 november 1916.
Contact opgenomen met IN FLANDERS FIELD MUSEUM:
|
Beste François,
Dank voor uw mail en ons hierop attent te maken.
Wat een interessant en merkwaardig geval.
Übelacker staat inderdaad niet in de Namenlijst – wel een andere, maar niet Alfred – maar ik vind hem ook in geen enkele andere database (die ik ken) terug: niet in Volksbund, niet in de Vermisstenliste, niet bij Frontflieger, …
Een mogelijke verklaring zou zijn dat er wel heel erg weinig ‘stoffelijk overschot’ over was, dat dit ter plekke werd begraven en dat het graf in de loop van de oorlog vernield werd, en dat in de periode van de naoorlogse opruiming en inrichting van de begraafplaatsen in eerste instantie minder aandacht voor Duitse slachtoffers was. Bovendien was Übelacker in geallieerd gebied terechtgekomen, waardoor hij waarschijnlijk niet in de doorgaans zeer secure Duitse registratie is terechtgekomen. Maar dan zou je verwachten dat het thuisfront naar hem vraagt, en dat dit enig spoor heeft nagelaten …
Kortom, veel vragen, weinig antwoorden voorlopig.
Dit verdient verder onderzoek, al lijkt het me niet evident waar te beginnen.
Met vriendelijke groeten, Pieter.
15-09-2021
Hallo
Pieter,
Bedankt om het te bekijken en voor de reactie. Inderdaad veel vragen. Ben nog verder aan het zoeken geweest en Alfred Übelacker nu toch teruggevonden in een database!
Met vriendelijke groeten, Francis.
Angehörige der deutschen Fliegertruppe 1914 - 1918
Pieter,
Zoals je in
een vorige mail schreef:
"Een mogelijke verklaring zou zijn dat er wel heel erg weinig ‘stoffelijk overschot’ over was, dat dit ter plekke werd begraven en dat het graf in de loop van de oorlog vernield werd, ".
Zou dat wel eens de verklaring kunnen zijn dat
het graf verdwenen is.
Heb het volgende gevonden:
Sanctuary
Wood, Zillebeke.
“Démi-Repos”
voor de Fransen was de scène van harde gevechten in september 1915 en het
centrum van de slag van “slag van Mount Sorrel” van 2 tot 13 juni 1916, wanneer
de 3e Canadese divisie achteruit gedreven werd en de 1e Canadese divisie het geleden
terreinverlies gedeeltelijk herstelde.
De reeds
aangelegde graven werden in juni 1916 bij gevechten om Hill 60 door
granaatvuur vernietigd.
Bron: België in oorlog 23. De militaire begraafplaatsen van W.O. I in Vlaanderen, Michel VANSUYT & Michel VAN DEN BOGAERT. Deel 1: Ieper, Sint-Jan, Zillebeke. Uitgeverij De Krijger. ISBN 90-72547-98-5
Met vriendelijke groeten, Francois.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten