Augustus 2006, Myanmar het voormalige Birma, op zo’n 1040 meter hoogte boven de zeespiegel niet in, maar nabij het vermaarde Lake Inlé waar endemische soorten zoals de Sawbwa resplendens onder aquarianen bekend is, wordt in een van de vele zwaar begroeide poeltjes vlak bij Hopong Town een visje ontdekt wat toen nog bij duizenden rondzwom en aquarianen over de hele wereld de daarop volgende maanden in de ban hield. Kamphol Udomritthiruj, werkzaam bij een Thaise vis groothandel en mede ontdekker van dit visje, beseft dat hij de vangplaats geheim moet houden omdat de soort na inspectie blijkbaar nergens anders voor komt dan in deze slechts 30 cm ondiepe poeltjes.
Hij plaatst begin september als teaser een foto van een groepje gevangen “Microrasbora sp. Galaxy”. Deze foto sloeg in als een bom, “Wow!!” “Stunning fish “,”They look amazing!”, “Incredible” etc etc. sommigen vertrouwden het niet en dachten zelfs dat hij met photoshop de boel aan het bedonderen was. Mondjesmaat werden de eerste zendingen van deze prachtige visjes aan de aquariumwinkels aangeboden, er ontstond echt een run op dit visje dat telkens uitverkocht was, de Engelsen en Duitsers kregen in oktober 2006 als eersten in Europa de Danio’s in handen.
Op Amerikaanse site’s werden de Firecrackerrasbora’s al per opbod aangeboden. Overal hetzelfde beeld, de visjes waren in no time uitverkocht, de vraag was wereldwijd groot. In Nederland kwamen ze pas begin tot half december 2006 in de handel terecht.
Meerdere visvangers ontdekten de poeltjes, aangelokt door de enorme vraag en de prijs die ze ervoor kregen. Kamphol ontdekte eind januari-begin februari 2007 tot zijn onthutsing dat de poeltjes en de vegetatie waar de visjes in schuilen dusdanig beschadigd (platgetrapt) waren, veroorzaakt door de visvangers, dat hij vreesde dat de vegetatie onherstelbaar beschadigd zou zijn en dus het leefgebied van de Danio’s in gevaar kwam. Er werden toen nog maar dagelijks 30 tot 50 visjes gevangen… De verantwoordelijke autoriteiten besloten niet tot een vangstverbod ondanks waarschuwingen dat een endemische soort uit dreigde te sterven door vernietiging van het leefgebied en overbevissing. Er is nu wel een uitvoerverbod van de Danio’s, maar is het al te laat? Is er mogelijk nog een gebiedje ergens om Lake Inlé waar de soort ver van de bewoonde wereld rustig kan voortleven? Kan de soort zich herstellen wanneer men de overgebleven Danio’s met rust laat?
bron
Geen opmerkingen:
Een reactie posten