24 oktober 2013

Luristan beeksalamander krijgt eerste jong (In de Zoo Antwerpen)


Na vijf jaar volharding is de kweek met deze knappe salamanders (Neurergus kaiseri ) gelukt. In het Reptielengebouw bleef dit kleine larfje enkele maanden goed gecamoufleerd om groot te worden. Salamanders lusten wel een lekker eitje en zouden zelfs hun eigen kroost opeten. Nu het jong bijna zo groot is als zijn mama en papa is het gevaar geweken.

Geen sinksenfoor, maar spermatofoor

Mannelijke salamanders laten na een balts (een soort verleidingsdansje voor het vrouwtje) een zaadpakketje los in het water. De vrouwelijke salamander heeft een cloaca. Deze lichaamsopening dient zowel voor voortplanting als ontlasting. Zij zuigt hiermee de zaadjes op en zorgt zo voor bevruchte eitjes.

Dalmatiërs onder de salamanders

Met hun zwarte lijf vol witte stippen lijken de Luristan beeksalamanders (Neurergus kaiseri ) op Dalmatiërs. Maar hun buik en poten kleuren oranjerood. Hoe meer schaaldiertjes ze als larf te eten krijgen, hoe feller ze kleuren. Onze volwassen dieren krijgen regenwormen te smullen. Voor het larfje gingen onze verzorgers met een net vissen in de vijvers van de ZOO. Watervlooitjes zijn ideaal als eerste maaltje en nadien leveren muggenlarven de nodige proteïnen. Deze salamandersoort is enorm bedreigd. In zijn thuisland Iran komt hij alleen voor in de provincie Luristan. Men schat dat er slechts 1.000 exemplaren overleven. Illegale handel is de boosdoener.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten