Ook in Hermans roman 'De kus in de nacht' komt zijn liefde voor motorfietsen nadrukkelijk naar voren. 'Maar 90 procent van de reacties waren van Wat is dat met die moto's? ' Dat ging dan bijvoorbeeld over het verschil tussen een tweecilinder en een viercilinder. Ik ben zeker dat er velen die stukken gewoon hebben overgeslagen. Het rare is: als je iets met moto's hebt, dan denk je al snel dat iedereen daarin geïnteresseerd is. Niet, dus.' Herman schrijft dan ook zelden of nooit over motoren in zijn columns, zoals in Humo . 'Ik heb wel ooit een column gehad bij een motortijdschrift, maar daar ben ik gewipt', vertelt hij halfweg z'n tweede koffie verkeerd.
'Ik had geschreven dat alle Harleyrijders janetten zijn en de wijven die er achteraan op zitten hoeren. Dat is me door de lezers van het tijdschrift niet in dank afgenomen, maar zo schrijf ik nu eenmaal. Ik schrijf dingen die de mensen nergens anders lezen, want dat weten ze toch al allemaal.' Terwijl de controversiële auteur zijn handschoenen aantrekt, verontschuldigt hij zich nog voor de korte rit. 'Er moet er één de kortste zijn, hè', klinkt het. 'Maar ik ben nochtans nog nooit zo lang van huis geweest voor een interview.' Waarop hij met een daverend lawaai wegrijdt en opgeslokt wordt door het drukke verkeer, richting zijn geliefde Gent.
volledig artikel: http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?ArticleID=G4H1VASV5
Geen opmerkingen:
Een reactie posten