22 juni 2009

Leger tijgermuggen (Aedes albopictus) rukt op naar de Belgische grens



http://www.issg.org/database/species/ecology.asp?fr=1&si=109&lang=EN



"Dat de tijgermug nu ook op het Europese vasteland voorkomt, is ook te wijten aan handel in tweedehandsautobanden": Dierenarts Guy
Op enkele kilometers van de Belgische grens zijn lokale Franse autoriteiten de strijd aangegaan met de Aziatische tijgermug. Helikopters sproeien insecticide over zes miljard larven in verschillende broedplaatsen, in de hoop verdere verspreiding tegen te gaan. De Aedes albopictus staat immers bekend als een mogelijke drager van tal van tropische virussen.In Italië besmette de tijgermug in 2007 maar liefst 250 mensen met het chikungunyavirus. In ons land werd de mug voor de laatste keer gespot in 2001. 'De tijgermug is al jaren bezig aan een gestage opmars in Europa', zegt entomoloog Wim Van Bortel. 'Om risico's te vermijden, dient men elke nieuwe broedplaats preventief uit te roeien.'
Agressieve bijter
Nadat entomologen gewag hadden gemaakt van zes miljard tijgermuglarven in de omgeving van Rijsel, besloten de lokale autoriteiten meteen de grove middelen in te zetten. Helikopters met insecticidesproeiers moesten komaf maken met de ontdekte broedplaatsen, verspreid over 60 hectaren, in moerassen te Péronne, Sainghin, Louvil en Templeuve. De sproeioperatie zou succesvol zijn geweest, maar omdat niet alle muggen werden uitgeroeid blijft waakzaamheid geboden. De tijgermug is dan ook geen lieverdje. De Aedes albopictus staat bekend als een agressieve bijter, die zijn prooi niet met rust laat tot hij diens bloed heeft geproefd. Hun pijnlijke beten kunnen allergische reacties veroorzaken. Bovendien kan de mug zo'n 22 tropische ziekten met zich meedragen, waaronder gele koorts, het dengue -en het chikungunyavirus. Deze laatste twee virussen kunnen knokkelkoorts veroorzaken, met hevige gewrichtspijnen, zwellingen, koorts en uitslag als gevolg. In sommige gevallen kan een besmetting zelfs dodelijk aflopen.
Preventieve uitroeiing
De tijgermug is al lang geen onbekende meer in Europa. De bloedzuiger werd voor het eerst in de jaren tachtig gesignaleerd in Albanië, maar is sindsdien ook opgemerkt in landen als Frankrijk, Duitsland, België en Nederland. "Zoals de naam het al eigenlijk zegt, is de Aziatische tijgermug oorspronkelijk afkomstig uit Zuidoost-Azië", vertelt de gespecialiseerde dierenarts Guy Hendrickx van Avia-Gis, dat staat voor Agriculture and Veterinary Information and Analysis. Hendrickx werkte zopas mee aan een uitgebreide studie over de tijgermug. "Dat de mug nu ook op het Europees vasteland en in de Verenigde Staten voorkomt, is te wijten aan de handel in tweedehandsautobanden. De tijgermug broedt het liefst op plaatsen waar een beetje water staat of het vochtig blijft. Autobanden zijn dan een uitstekend alternatief voor holtes in bomen. De eitjes in de banden worden mee in de containers geladen, waar ze zich ontwikkelen tot larven. Als de container de bestemming heeft bereikt, zijn ze klaar om uit te vliegen. Bij onze noorderburen kwamen ze dan weer in plantenserres terecht via ladingen van 'Lucky Bamboo'-stengels uit het Oosten."
Goede overdrager van ziektenIn Griekenland, Spanje en Italië slaagde de tijgermug er zelfs in om vaste voet aan wal te krijgen. Daar zorgde ze het voorbije decennium al voor de nodige problemen. In 2007 raakten zo'n 250 mensen in de stad Ravenna besmet met het chikungunyavirus. Een Italiaanse vrouw had de tropische ziekte opgelopen tijdens een reis naar India. Terug in Italië werd ze gestoken door een tijgermug, die het virus op zijn beurt overdroeg op honderden anderen. Een 83-jarige vrouw overleed aan de knokkelkoorts, een tiental anderen belandden in het ziekenhuis.In totaal kan de tijgermug 22 verschillende tropische ziekten overdragen. "De Aedes albopictus is een heel goede overdrager", zegt Hendrickx. "Een mug mag dan wel een koudbloedig dier zijn, maar als het warm genoeg is in de zomer kan zo'n virus ook in Europa worden overgedragen. Gelukkig heeft het chickungunyavirus de Italiaanse winter niet overleefd en was er enkel sprake van een korte opstoot. Niet alle tijgermuggen zijn drager van een ziekte, maar de mogelijkheid gebiedt ons om waakzaam te blijven. Daarom moet elke ontdekte broedplaats onmiddellijk worden vernietigd, zoals ze in Noord-Frankrijk blijkbaar goed hebben begrepen.

" Wim Van Bortel, entomoloog aan het Instituut voor Tropische Geneeskunde in Antwerpen, sluit zich bij Hendrickx aan. "De aanwezigheid van tijgermuggen hoeft geen aanleiding te zijn voor paniek, maar ze brengen wel een zeker risico met zich mee", aldus Van Bortel. "Dankzij de globalisering kan de tijgermug zich gemakkelijk verspreiden. Heel Europa blijft vatbaar voor de introductie van deze Aziatische mug. Preventieve uitroeiing van larven is aangewezen als je de verspreiding naar buurlanden wil tegengaan. Eens ze zich echt in een land hebben gevestigd, zijn ze heel moeilijk te controleren. Het is niet eenvoudig om hun broedplaatsen op te sporen. Deze insecten kunnen overal waar water staat of water is geweest, eieren leggen: van een waterplas, over een autoband tot een plastieken schaaltje. Italië heeft in de jaren negentig niet voldoende ingegrepen toen de tijgermug er zijn intrede deed.
Het gevolg is bekend: nu raken ze er niet meer vanaf."

Geen opmerkingen:

Een reactie posten