Tweetaktmotor

Een tweetaktmotor (ook: tweeslagmotor) is een zuigermotor (een type verbrandingsmotor) die arbeid levert bij elke neergaande beweging van de zuigers in de cilinders. Dit in tegenstelling tot een viertaktmotor waar de zuigers arbeid leveren bij elke tweede neergaande beweging.

Algemeen principe
Ruwweg kan een tweetaktmotor met een viertaktmotor vergeleken worden. Met dit verschil dat wat bij een viertaktmotor gescheiden is in de tijd, bij een tweetaktmotor is gescheiden in de ruimte. Het carter neemt gedurende de helft van de tijd de rol over van de cilinderruimte. Dit geeft direct het nadeel van dit type motor weer: het carter kan niet gebruikt worden voor de smering.
Men heeft andere smering nodig, onder andere mengsmering (mengen van brandstof met olie). Het voordeel van de tweetaktmotor is dat in dezelfde tijd meer arbeid verricht wordt.
Het vermogen is voor dezelfde massa ook groter, of anders uitgedrukt (meestal belangrijker) een tweetaktmotor kan bij een kleinere massa hetzelfde vermogen leveren als een viertaktmotor.

Tweetakt dieselmotor
Tweetakt dieselmotoren komen vooral voor in vrachtwagens, schepen, elektriciteitscentrales en diesellocomotieven. Meestal zijn deze motoren op schepen langzaamlopers. Ze zijn krachtig en kunnen het schip snel en goed voortbewegen bij relatief lage toerentallen (300-600 omwentelingen per minuut). Tweetaktmotoren met zware stookolie als brandstof kunnen tot 100 MW (ca. 130.000 pk) aan vermogen leveren.
De brandstoftoediening van een grote tweetaktdieselmotor geschiedt (op 'oudere' modellen) met een hogedruk brandstofpomp die aangedreven wordt door de nokkenas. Maar met de laatste technologieën, zoals common-rail, wordt de brandstof onder constante hoge druk gehouden (tot 1000 à 2000 bar - voor een goede menging met de lucht in de cilinder) en ingespoten door het openen van een hydraulische klep.
Zo kan de tijd van inspuiting precies geregeld worden en kan - indien nodig - één of meerdere cilinders helemaal afgesloten worden van de motor.